Column journalist Bart Obbels : 'Vanuit het duivennest... Bernal en andere wielerhelden, de elite van het volk.' 'Herentals Fietst was opnieuw een geslaagd volksfeest en we waren er ditmaal bij. Weliswaar in de VIP-tent aan een tafel van 2.500 euro + btw voor 10 personen. Niet mijn gewoonte, maar als lid van de Bouwelse fanclub Toreke voor Cees Bol waren we dat enigszins verplicht zodat onze held aan de start kon verschijnen van het na-Tourcriterium.
En sta me toe, het was een leuke dag. Gezellig tafelen, lekker eten en drank naar verlangen. Koers zagen we met een glimp. Zoals het scenario voorschreef, won Egan Bernal en stonden andere wielerhelden Trentin en Stybar bij op het podium. Ruim 30.000 toeschouwers schreeuwden hun vreugde uit voor zoveel wielerspektakel. Onze Cees werd vijfde en daarmee waren wij best tevreden.
De organisatoren van Herentals Fietst verdienen alweer een pluim op hun al kleurrijke hoed. Niet omdat het feest in de VIP-tent super was, maar omdat ze erin slaagden om met een handvol wielergoden een massa volk uit Herentals en omstreken naar hun evenement te lokken.
Dat Bernal won nadat hij met mechanische pech twee ronden langs de kant stond en dus vier kilometer minder reed dan de rest van het deelnemersveld is het vermelden nauwelijks waard. Bernal moest winnen, desnoods met een fiets zonder pedalen, dat hoort er nu eenmaal bij. Wat telde was het volksfeest.
Wielrennen blijft een sport van het volk, maar wordt in tegenstelling tot een ver verleden ondersteund door de machine van het kapitaal.
Als snotneus waren mijn helden Rik Van Looy, Ward Sels, Suske Verhaegen, Herman Van Springel, Roger Rosiers en nog een handvol andere Kempenaars. Het overgrote merendeel van die jongens kwam uit arbeidersgezinnen die het helemaal niet breed hadden.
Rik Van Looy woonde in het kleinste huisje op de Eikenlei in Grobbendonk. Ward Sels hoorde ik zijn levensverhaal vertellen aan mijn vader (Robin Hannelore) wat resulteerde in het boek 'Kampioen in een doodlopende straat'. Ward won onder andere de Ronde van Vlaanderen, werd Belgisch kampioen en won tal van ritten in de Ronde van Frankrijk, maar moest na zijn carrière noodgedwongen de kost verdienen als brouwer. Zij fietsten bij wijze van spreken voor een kwartier van een varken. Uitzonderingen moesten na hun carrière niet voltijds meer werken, maar deze waren zeldzaam. En ook toen was wielrennen een sport van het volk en werden criteriums vooraf uitgeschreven. Alleen was er geen jaar nodig om sponsorgelden te verzamelen en VIP-tafels te verkopen om een criterium financieel te ondersteunen.
We konden Bernal, Trentin, Stybar en De Gendt in Herentals voor de start persoonlijk spreken en ze gingen allen gedwee mee op de foto. Het hoort net als de duizenden schouderklopjes en handjes schudden bij het contract. Of die jongens daarvan genoten hebben, is een overbodige vraag. Ze beseffen wel dat de commercialisering van de wielersport hen in tegenstelling tot vroeger een blanco cheque voor de toekomst biedt en dan wil je best wel eens glimlachen tot je kaken er pijn van doen. En het volk bewonderde en genoot zienderogen. Al deze wielerhelden zijn voor de massa immers de elite van het volk om het in de woorden van wijlen Zjef Vanuytsel te weven, nog zo'n volksheld.
Herentals is uitgefeest en Bernal is met zijn welverdiende centjes terug richting Columbia afgereisd op zoek naar rust en stilte. Dat hij zaterdag in de Clásica San Sebastián bij de eerste serieuze helling uit de wielen werd gereden, zal hem allicht worst wezen. De ontgoocheling bij zijn ferventste fans in Herentals en omstreken werd daarenboven nog diezelfde koers weggespoeld. Het volk kreeg immers met Remco Evenepoel een nieuwe held en dan nog eentje van eigen bodem.
De organisatoren van Herentals Fietst hebben al meteen een nieuwe kandidaat-winnaar voor volgend jaar. Tenzij Wout van Aert tegen dan terug de concurrentie heeft murw gereden.'
Column journalist Bart OBBELS/ Nnieuws.
